Zie ginds komt de bananenboot

Hello everybody!

Al weer twee weken in Indonesië en het is hier volop genieten. Het was vooral erg ontspannen met natuurlijk meerdere hoogtepunten en spannende momenten. We zijn zondag 24 november naar Bali gevlogen vanuit Melbourne. Daar eenmaal aangekomen was het meteen lekker tropisch warm en lag het tempo meteen een versnelling lager. Effe schakelen, maar daar kan je wel aan wennen.

Vanuit het vliegveld reden we naar Sanur aan de oostkust van Bali en sliepen we in een gezellig hostel. Het is nu nog laag-seizoen, dus we kunnen tot nu toe vaak overnachten met korting( en dat op een tarief wat toch al laag was!). Omdat het nog niet echt druk is, ben je op straat wel meer een target voor straatverkopers en tourguides. Zeker met onze ongebruinde lijven en grote rugtassen, staat er blijkbaar op je voorhoofd:" ik ben nieuw hier, net aangekomen en heb zin om lekker veel geld uit te geven!" Na vriendelijk te bedanken lieten ze ons steeds meer met rust en hebben we een twee dagen rond gelopen aan het strand en door het centrum van Sanur.

Daarna zijn we afgereisd naar de Gili eilanden voor de kust van Lombok met een fastboat. De zee was rustig, waardoor de overtocht een beetje tam was. Plotseling werden we verrast door een grote groep wilde dolfijnen die pal langs de boot voorbij zwommen! Wat fantastisch om te zien en zij maakten er ook een mooie show van om hoog uit het water te springen! Dit gezelschap maakte de overtocht weer een bijzondere belevenis, waarna op Gili Trawanga(T) van de boot gingen. Onze eindbestemming was Gili Meno, maar daarvoor moesten we wachten op een lokale boot op Gili T. Om een beetje een beeld te schetsen; Gili T is het Salou/Ibiza van Indonesië en trekt veel touristen uit o.a. Australie die voor weinig geld alles komen doen wat God verboden heeft, Gili Meno is het minst touristisch en ook het minst ontwikkeld (rustig) en Gili Air zit tussen de twee andere eilanden in qua tourisme en party scene. Onze tussenstop op Gili T duurde een paar uur, maar we kregen wel een beetje een idee van het sfeertje daar. Duidelijk niet waar wij naar op zoek waren. Daarom gelukkig door naar het rustigere Gili Meno met de boot.

Op Meno aangekomen waren we allebei nog in de " nee dank je, ik hoef je hulp, hotel, dagtrip, badtrip etc. niet" modus. We wilden gewoon snel naar het hostel en konden dat gelukkig ook snel vinden. Daar aangekomen zagen we een bekend gezicht. Eerder in de haven hadden we blijkbaar de hosteleigenaar afgewimpeld die ons wilde ophalen. Ai! Misverstandje! Gelukkig no hard feelings en we konden lekker gaan ontspannen in ons eigen bungeloowtje. Die avond voor het eerst aan het strand gegeten met uitzicht op Lombok en Gili Air. Romantisch ;) De volgende ochtend werden we wakker en lag er een grote kakkerlak op zijn rug in onze badkamer. Ja wel echt dierentuin groot! Gelukkig heb ik ook maatje 45 groot en was dat het laatste wat la cucaracha heeft gezien. Die dag hebben we het hele eiland rondgelopen met relaxte tussenstops bij meerdere strandtentjes. Geen haast en zeer aardige en ontspannen sfeer op het eiland. Ook die avond weer aan het strand gegeten. Heel fijn. Bij thuiskomst was er een kleine surprise party in de vorm van een Tarantula in de badkamer! Echt huge! Maar helaas ook voor hem niet opgewassen tegen B 45 aka "mijn schoen". De volgende dag gingen we samen zonnen op het stand en snorkelen. Prachtig koraal en nog redelijk intact. Zonnebrand was al onderdeel van ons dagelijkse ritueel en hadden we ook nu goed opgedaan dachten we... Een paar duiken later werden we allebei een beetje rood en besloten we uit de zon te gaan. Na de lunch werden we steeds roder en ja hoor... Knetter verbrand allebei van top tot teen. Ai dat haalde de fut er wel uit. Onze bungalow veranderde tijdelijk in "brandwondencentrum Meno". Vier flesjes Aloë Vera "Bananaboat" aftersun, een halve verse Aloë Vera plant later ging het weer wat beter en gingen we door naar Gili Air als volgende bestemming. Daar hadden we een wat luxere bungalow en zijn we weer heerlijk druk geweest met niksdoen. Elke dag rustig ontbijten met bananenpannenkoeken, lunchen met een een verse kokosnoot en s'avonds heerlijk eten bij een Thais restaurant. Hartstikke mooi! Geen oversized ongedierte dit keer, dus echt alleen ontspannen.

Na een paar dagen hebben we de overtocht naar Lombok gemaakt. We kwamen aan en gingen direct door naar Mataram, een vrij drukke stad waar, in vergelijking tot de Gili's, weinig toeristen rondliepen. We bezochten Pura Lingsar een grote Hindoeïstische tempel in de buurt. Dit is een van de heiligste plekken op Lombok, waar veel ceremonies plaatsvinden. Toen wij in het tempel complex waren vond er een bruidsceremonie plaats en, wat later bleek, een laatste deel van een crematie. Dat laatste kwamen we te weten doordat we in de tempel aan de praat raakte met Didi een Indonesische jongen die een tijdje in de States had gewerkt. Hij vertelde dat er iemand in zijn dorp was overleden en dat er dan vervolgens na de crematie nog meerdere keren moet worden gebeden om de overledenen verder te begeleiden. Het hele dorpje was aanwezig en het was erg leuk en interessant om iets meer te weten te komen over wat er speelde. Toen we na de ceremonie vroegen of hij nog een goed eettentje in de buurt wist, nodigde hij ons uit om mee te eten met hem en de rest van zijn familie/dorp. Zoals jullie weten zijn Frank en ik gek op lekker eten, dus wij vonden het super om eens lekker te gaan proeven van de lokale keuken. Het was anders dan wat we tot nu hadden gehad en het beviel ons prima. Ook kregen we een lombok koffie, best wel dik en heel zacht en zoet van smaak...lekker maar gelukkig geen grote mok vol. Al met al was het een unieke ervaring en vooral de moeder van Didi vond het fantastisch dat er twee Buleh (buitenlanders) mee aten. Uiteraard boden we aan voor ons eten te betalen maar daar wilde ze niets van weten, wel wilde ze met ons op de foto (die gaat Didi ons nog mailen). Ook hebben we in Mataram heerlijke krab gegeten, 800 gr voor 5 euro, dat zijn nog eens prijzen!

Daarna zijn we afgereisd naar Sengigi, vanuit daar hebben we onze visa verlengd. Helaas voelde ik (Louise) me daar niet helemaal topfit dus hebben we het een paar dagen wat rustiger aan gedaan. We verbleven in een homestay in Meninting een klein dorpje naast het centrum. Alles was net nieuw er was een prachtige tuin vol papaya bomen en daar bovenop kookte de eigenaresse de sterren van de hemel. Kortom prima plek om even op krachten te komen.

Vandaag zijn we afgereisd naar Kuta Lombok voor prachtige witte stranden en surfen!

Indonesië is echt prachtig en we genieten echt met volle teugen. Hopelijk was het in Hollanda ook weer genieten met Sinterklaas en worden de komende feestdagen weer gezellig voor iedereen. Wij hopen dat alles goed gaat met iedereen en wensen jullie alvast een hele fijne kerst en een mooi uiteinde!

Veel liefs,

Louise & Frank